ข้อได้เปรียบของสมาชิกอาเซียนบางประเทศในเรื่องของภาษาอังกฤษ คือ ประเทศเหล่านั้นในอดีตเคยตกเป็นอาณานิคมของกลุ่มประเทศตะวันตก ทำให้ประชาชนของประเทศเหล่านั้นสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้เป็นอย่างดี ด้วยเหตุนี้แรงงานไทยจึงต้องเร่งพัฒนาตนเองทางด้านภาษาอังกฤษ และถ้าเป็นไปได้ควรเรียนรู้ที่จะสื่อสารด้วยภาษาของประเทศสมาชิกอาเซียนเช่นกันซึ่งจะเป็นการเพิ่มคุณภาพที่สูงขึ้นอีกให้แก่แรงงานไทยในการแก้ปัญหาแรงงานในเรื่องของการใช้ภาษาอังกฤษสถาบันการศึกษาในระดับอุดมศึกษาทั้งของรัฐบาลและเอกชนควรร่วมมือเพื่อหานโยบายและพัฒนากระบวนการเรียนการสอนให้สามารถผลิตบัณฑิตที่เมื่อจบการศึกษาแล้วสามารถใช้ภาษาอังกฤษสำหรับสื่อสารได้อย่างไม่แพ้กลุ่มประเทศสมาชิกอาเซียนสำหรับแผนระยะยาว ภาครัฐต้องเข้ามามีบทบาทตั้งแต่เริ่มการศึกษาภาคบังคับจนถึงระดับปริญญาอย่างจริงจัง เพราะปัจจุบันเราเองยังหลอกตัวเองว่าสามารถผลิตบัณฑิตที่มีความสามารถในด้านต่างๆ มากมาย
แต่ความเป็นจริงกลับตรงกันข้าม คุณภาพบัณฑิตกลับลดลง ปัจจุบันสถาบันการศึกษาของเอกชนทุกสถาบันต้องเลี้ยงตนเอง รวมทั้งสถาบันการศึกษาของรัฐบางแห่งออกนอกระบบและต้องบริหารจัดการตนเอง ทำให้มีการแข่งขันกันเพื่อรับนักศึกษา เพื่อเพิ่มรายรับ ตลอดจนระบบประกันคุณภาพการศึกษาที่มีตัวบ่งชี้ในเรื่องของสัดส่วนของจำนวนนักศึกษาที่รับเข้าต่อจำนวนนักศึกษาที่จบจะต้องมีสัดส่วนที่สูง จึงจะถือว่าสถาบันการศึกษานั้นๆ มีคุณภาพทำให้บางครั้งความเข้มข้นในการเรียนการสอน รวมถึงการวัดการประเมินผลในบางรายวิชาอาจไม่ได้ตามรู้เท่าทันความเคลื่อนไหวทางด้านเศรษฐกิจของทั้งประเทศสมาชิกอาเซียนด้วยกันและประเทศอื่นๆ ทั่วโลก